DIVIN by Sepi in Antwerpen


Sinds zes augustus is DIVIN by Sepi weer open. DIVIN is voorbestemd om een absolute trekpleister in Antwerpen-Zuid te worden, uitgebaat door  Sepideh Sedaghatnia, de beste Belgische sommelier van 2014.


Het stond natuurlijk in de sterren geschreven: wie het enthousiasme zag waarmee Sepideh Sedaghatnia jureerde in het populaire tv-programma Mijn Pop-uprestaurant!, zal wellicht niet verbaasd zijn dat de ex-sommelier van sterrenzaak ’t Zilte ook een eigen restaurant zou beginnen. Het werd uiteindelijk een gastronomische wijnbar (of kortweg ‘gastrobar’) waar de hand van Sepideh zelf erg duidelijk in terug te vinden is.

Interieur

Sepideh wilde haar eigen stempel drukken op elk aspect van haar zaak en dat begint vanzelfsprekend al met het interieur, waar de charme van Parijs wordt vermengd met het industriële van New York en de gezelligheid van Sepidehs thuisland Iran, waar ze als zeventienjarige vaarwel aan heeft gezegd.


Het toonaangevende architectenbureau Too Many Agencies, dat met klanten als Andy Warholl, Bacardi, Tiffany’s en Tommy Hilfiger een stevige internationale uitstraling geniet, mocht hier aan de slag gaan. Dat je in DIVIN ook zaken terugziet die andere Antwerpse klanten van Too Many Agencies als The Glorious, Lucy Chang en Cocktails at Nine kenmerken, is dus niet meer dan logisch, maar toch weet DIVIN zich te onderscheiden van die andere etablissementen – niet in het minst door de tegels, die speciaal voor ‘Sepi’ werden gemaakt en de 30 bruggen van de Iraanse stad Isfahan afbeelden.


Het assortiment wijnflessen achter een ijzeren grill, het Iraanse pottenwerk, de servetringen, de stenen waarop de boter wordt geserveerd, de fauteuils, de krukken en de stoelen met armleuningen: alles straalt klasse uit. Overigens wordt het stijlvolle interieur ook doorgetrokken in de strakke kostuums van het personeel. Die werden door Sepideh zelf ontworpen, met een uniform voor de mannelijke leden en een uniformblouse voor de vrouwen. Een badge met DIVIN maakt alles af.

Kaart

Eerlijk: we hebben nu al medelijden met Sepideh. De eerste maanden gaat ze immers heel wat kritiek moeten slikken omdat er van iemand die jureert in een restaurantprogramma nu eenmaal veel zal verwacht worden.


Die verwachtingsdrempel halen, wordt aanvankelijk wellicht moeilijk, aangezien de meeste zaken aanvankelijk met groeipijnen te kampen krijgen en de wijnen ook aan de duurdere kant zijn, al kan je ook heel wat per glas bestellen aan 8 tot 12 euro. [Update: ondertussen zijn we al bijna vier maanden verder en hebben we gelijk gekregen, maar lijken de normale groeipijntjes verholpen te zijn.]


De hapjes die we krijgen, laten echter wel het beste vermoeden. Als chef namelijk de drieëntwintigjarige Nicky Cuppens aangetrokken, die al mee in de keuken mocht staan in toprestaurants als ’t Zilte, Oud Sluis en Pastorale, terwijl niemand minder dan Roger Souvereyns hulp bood bij het bedenken van de eerste gerechten. We komen iets te laat aan om het volledige gamma te proeven, maar we beloven onze lezers alvast dat er een uitgebreide restaurantrecensie zal volgen in de nabije toekomst.


Leuk, ook, dat je in het menu typisch Iraanse specerijen en ingrediënten terug te vinden zijn, zoals kaviaar, peultjes, rijst en saffraan. Dat belooft!

Interview

Dirk: De meest logische vraag: Wat maakt dat je besloten hebt om jouw eigen wijnbar te beginnen?


Sepideh: Het kriebelde, zeker? Ik had gewoon het gevoel dat ik nog eens echt graag mijn eigen ding wilde doen. Nu, ja, ‘mijn eigen ding’ is misschien niet de juiste uitdrukking. Waarom beginnen mensen hun eigen huis te bouwen? Omdat de baksteen in hun maag ligt, toch? Als het kriebelt, moet je gewoon iets ondernemen en ik ben heel blij dat ik die stap gezet heb. Jouw eigen verhaal schrijven is altijd fijn, hè.


Je hebt natuurlijk al vaker restaurants opengedaan, wat is het verschil hiermee? Ben je van plan vaak hier aanwezig te zijn?


Absoluut! Het is mijn zaak, dus ik ben dag en nacht hier.


Je zult dus fulltime aanwezig zijn?


Absoluut! Behalve als er iets tussenkomt, als ik ergens op een workshop wordt verwacht of als er een opnamedag is. Daarbuiten zal ik fulltime hier zijn.


Je hebt natuurlijk een achtergrond bij ’t Zilte en je staat bekend als wijnexpert. Kan je zeggen dat je alle wijnen hier zelf hebt uitgekozen?


Absoluut, stuk voor stuk. Ze zijn allemaal een voor een geproefd – meerdere keren zelfs – en het is allemaal mijn eigen selectie. Vijfentachtig procent van de mensen achter de wijnen op mijn kaart zijn ook vrouwen die echt aan de top staan en zelf hun wijnen maken of samen met hun man het bedrijf leiden. Het zijn allemaal wijnen die ik zelf geselecteerd heb.


Vijfentachtig procent zijn vrouwen? Is dat iets wat je heel bewust hebt gedaan? Wilde je dat zo?


Ja, absoluut! Mijn wijnkaart is een heel actieve wijnkaart. Ik ga die elk seizoen veranderen, maar de bedoeling is dat we in het hele concept naar onszelf kijken. Wie zijn we, wat willen we? Als ik mijn team zie, is dat een heel mooi, vrouwelijk team en het is ook eens leuk om eindelijk aandacht te schenken aan de vrouwen, die ook zo sterk in de breedte aanwezig zijn in die wereld. Dat was dus zeker een bewuste keuze, maar we gaan die elk seizoen wijzigen. Het zal niet altijd zo blijven.


Hoe komt het, denk je, dat er minder ladychefs zijn dan mannelijke chefs? Is dat gewoon omdat er minder interesse is van de vrouwen uit?


Nee, absoluut niet, dat is gewoon een combinatie van hoe de menselijke maatschappij gevormd is. Er worden nog altijd heel veel huishoudelijke taken door de vrouwen gedaan. Er komen ook vaak kindjes bij kijken en soms is het moeilijk om beide te combineren. De uren zijn onregelmatig en ook het sociale aspect speelt een grote rol.


Waarop heb je jouw wijnen geselecteerd? Hoe breed wilde je gaan?


Het zijn allemaal wijnen met persoonlijkheid, met karakter, gemaakt door gepassioneerde mensen, maar er is vooral ook harmonie tussen het terroir en het vakmanschap.


Heb je extra aandacht besteed aan biologische wijnen of biodynamische wijnen, of was dat niet belangrijk?


Ik gebruik die titel absoluut niet als een argument om te verkopen of aan te kopen. Ik vind dat gewoon bullshit. Een wijn moet nog altijd lekker zijn. Ik heb heel veel biologische wijnen, maar die zijn niet bewust gekozen omdat ze dat label hebben. Het zijn gewoon een voor een topwijnen, daar gaat het om. De smaak is voor mij essentieel.


We hebben een aantal hapjes gehad, zullen die hier ook beschikbaar zijn?


Absoluut! Dat zijn allemaal miniatuurversies van wat we hier zullen opdienen.


Is er hier al een menu?


Nee, dat is een verrassing voor wanneer je terugkomt [gelach]! We hebben zes fingerfoods die van 12 uur ’s middags tot 12 uur ’s nachts doorlopend beschikbaar zijn. Ik weet niet of je de sateetjes hebt gehad…? Daar waren we te laat voor! Dat is een nadeel, natuurlijk! Er zijn ook drie visbereidingen, drie vegetarische gerechten, drie vleesbereidingen en drie dessertjes, zodat iedereen zijn eigen ding kan kiezen. ’s Middags is er een zakenlunch, maar je kunt zelf jouw menu samenstellen. Er is niets verplicht, dus kan je gewoon kiezen voor een gang of meerdere gangen. Het hangt ervan af hoeveel honger je hebt!


Ik ben hier vroeger nog komen eten in het vroegere restaurant. Dat is hier nu weg, hoe wil je jouw eigen identiteit opbouwen? Ik kan me voorstellen dat het iets gemakkelijker is omdat je ook een tv-figuur bent, of maakt dat het net moeilijker?


Soms maakt dat alles iets moeilijker omdat de verwachtingspatronen iets hoger liggen. Het referentiekader dat anderen van jou hebben ligt net iets lager. Als iemand iets laat vallen of zo wordt dat minder gemakkelijk door de vingers gezien, maar so be it, dan is dat gewoon zo. Je moet dat nemen zoals het is. We kunnen alleen maar ons best doen and we will see. Dat is zo, hè. Laatste vraag.


Eentje waar ik graag mee afsluit: mijn schaamteloze zelfpromotievraag. Stel je voor dat ik naar Antwerpen kom en ergens wil gaan eten en of wijn wil gaan drinken. Waarom moet ik voor deze zaak kiezen en geen enkele andere, als ik er eentje moet uitkiezen?


Vooral de wijnselectie is uitstekend, al zeg ik het zelf. Die is op een heel andere manier gebeurd dan gewoonlijk gedaan wordt en ook de indeling van de wijnkaart is totaal anders dan de klassieke indeling. Kleine tip: misschien maar eens mijn boek lezen [gelach]! Er hangt hier vooral ook gezelligheid en atmosfeer. Ik heb prachtig personeel dat supersympathiek, lief en ook bekwaam is. De gerechten heb je zelf geproefd, ik denk dat die voor zichzelf spreken. Ze zijn echt wel oké. Ze zijn oké of ze zijn goed? Ze zijn goed! Ze zijn lekker!